Edukacja po wojnie rozpoczęła się w listopadzie 1945 roku. Podczas wojny znajdował się w nim lazaret rezerwy. Pierwszym dyrektorem był Władysław Chudzik. Po lekacjach odrabiało się prace domową, a potem wychodziło się na podwórko. Nie prowadzono szkolnych kół zainteresowań. Przygotowywano przedstawienia/akademie. Świadek wspomina wystawienie „Zemsty”. W 1945/1946 uczniowie nie mieli do dyspozycji podręczników, korzystano z tych przedwojennych. Świadek pochodzi z Dubna. Ukończył tam drugą klasę szkoły powszechnej, ukończył I półrocze trzeciej klasy. Świadek wspomina niski poziom edukacji, przeniesiono go do czwartej klasy. Zdał egzamin do klasy piątej. Rozpoczął pracę jako nauczyciel, nauczał języka rosyjskiego, wychowania fizycznego, prowadził drużynę harcerską.